Een Kijkje Achter De Schermen Van Dit Blog

“Waarom blog jij eigenlijk?”, vragen mensen mij regelmatig. “Is dat niet iets voor tienermeisjes, die dan gratis make-up-spulletjes krijgen opgestuurd?” “Verdien je daar dan iets mee?” Ben van Blogtrommel.com, een website voor bloggers, stelde mij soortgelijke vragen. Wil jij ook wel eens weten wie of wat er achter Passievoorpsychologie.nl zit? Lees dan dit interview.

 

1. Waar ik altijd nieuwsgierig naar ben: weet je nog wat de concrete aanleiding (of gebeurtenis) was om Passievoorpsychologie.nl te beginnen?

 

Ik was op een feestje. Daar vertelde ik iemand dat ik het liefst nog een paar jaar thuis bij de kinderen wilde blijven. Ze waren toen één en bijna drie. Ik wilde wachten tot ze naar de basisschool gingen. Aan de andere kant miste ik m’n werk ook wel. En ik dacht erover om eens iets anders te gaan doen dan communicatie- en beleidsadviseur. Misschien iets met schrijven? Dat deed ik tenslotte al regelmatig freelance. Of iets met psychologie, de tweede studie die ik was begonnen?

 

“Waarom begin je geen blog?”, vroeg hij. “Dan kun je je wensen combineren”. Thuis ging ik op onderzoek uit (ik had alleen de klok horen luiden…). En je raadt het al: ik was verkocht!

 

2. Met welke ambitie startte je destijds je blog?

 

In eerste instantie hoopte ik wat te kunnen bijverdienen via advertenties. Ik begon dan ook ambitieus met het publiceren van één blogbericht per week, op een vaste dag. Ik moest tenslotte de nodige lezers zien te bereiken. Maar de tijd die dat kostte, werd me toch een beetje teveel van het goede. Want ik doe voor elk blogbericht research: boeken lezen, het internet afstruinen, deskundigen interviewen… Psychologie is een relatief jonge wetenschap, dus er zijn telkens nieuwe ontwikkelingen. Ik wil graag dat mijn informatie up-to-date is.

 

Daarom werk ik nu vaker met gastbloggers en schrijf ik zelf wat minder frequent. Het leuke daarvan is, dat er zo ook onderwerpen aan bod komen waar ik minder in thuis ben. Ook liet ik m’n vaste publicatiedag los.

Omdat mijn blog nu minder snel groeit (al heb ik echt geen klagen), loop ik nog niet binnen via advertenties. Maar – en dat had ik van tevoren niet bedacht – ik word wél regelmatig benaderd door bedrijven voor schrijfopdrachten, omdat ze m’n schrijfstijl leuk vinden. Bovendien vind ik het bloggen – los van de inkomsten – gewoon heel leuk om te doen.

 

3. Hoe ziet jouw ideale lezer eruit?

 

Tja, daar vraag je me wat… Mijn doel is om wetenschappelijke psychologische kennis toegankelijk te maken voor een breed publiek. Zodat lezers zichzelf, en de mensen om zich heen, beter leren begrijpen. Omdat ik er destijds zelf ook veel aan heb gehad om te weten wat ik nu weet. En als tegenhanger voor de onzin van goeroe-achtige types, die je overal tegenkomt.

 

Ik dacht dat vooral vrouwen van een jaar of dertig, veertig in m’n blog geïnteresseerd zouden zijn (zelf ben ik begin veertiger). Maar ik heb juist iets meer mannelijke lezers en zestig procent van m’n bezoekers is onder de 35!

 

Ik hoop in ieder geval dat ik mensen bereik die piekeren; depressief, gestrest of angstig zijn; gedoe hebben met hun partner, een familielid of een collega. Nou ja, en dan kom je eigenlijk toch weer uit op (bijna) iedereen 😉 .

 

4. Waar staat je blog over 5 jaar?

 

Ik zou het leuk vinden als mijn blog dan nog meer gekoppeld is aan werk als freelance tekstschrijver (dus als je iemand zoekt… 😉 ). En hopelijk heb ik dan weer een groter bereik.

 

5. Geef één goede reden waarom iederéén je blog zou moeten bezoeken.

 

Je wordt er hopelijk (nóg) gelukkiger van. De psychologische basiskennis die ik deel, zou iedereen – wat mij betreft – al moeten krijgen op de middelbare school. Daar heb je in deze tijd volgens mij veel meer aan dan Scheikunde, om maar eens iets te noemen.

 

6. Is je denken over je blog (of het bloggen) veranderd in de loop der tijd? Is je blog gaandeweg van opzet veranderd?

 

Behalve de aanpassing van m’n blogfrequentie en de introductie van gastbloggers, heb ik de focus qua onderwerpen iets verlegd. Ik blog nu bijna twee jaar, dus ik weet steeds beter waar behoefte aan is: wat meer geluks- en stresstips, en wat minder ‘hoe werkt je zenuwstelsel’.

 

7. Kan je wat vertellen over de grootste fout die als blogger ooit maakte? Heb je (als blogger) ergens spijt van?

 

Ik plaatste twee keer een betaalde link van een vakantie-aanbieder. Natuurlijk was ik blij met de inkomsten. Maar de overgang van m’n blogberichten naar ‘campings’, sloeg eigenlijk als een tang op een varken. Sindsdien ben ik wat selectiever.

 

8. Wat vind je zelf bloedirritant bij (het lezen van) andere blogs?

 

Onder andere een té popiejopie schrijfstijl (“Heej, sgatje! We gaan het vandaag weer gruwelijk gezellig maken. Dit wordt echt awesome”). Maar misschien word ik gewoon te oud 😉 .

 

9. Wat is de leukste reactie/het mooiste compliment dat je ooit van een lezer kreeg?

 

Dat mijn blog zo relativerend werkt. Veel gevoelens en emoties zijn gelukkig veel voorkomend, verklaarbaar en oplosbaar.

 

10. Antwoord kort en krachtig:

 

• Bloggen is leuk, want je leert er een hoop nieuwe dingen van, helpt andere mensen ermee (wat jezelf weer een goed gevoel geeft) en doet nieuwe contacten op.
• Het probleem waar ik als blogger het vaakst tegenaan loop, is dat het veel tijd kost.
• De ideale lengte voor een blogpost is 600 – 900 woorden (tenminste, daar kom ik meestal op uit…).
• De meeste inspiratie voor mijn blog haal ik uit mijn studieboeken, boeken die ik krijg opgestuurd van schrijvers en uitgevers, en ideeën van lezers en gastbloggers.
• De grootste voldoening bij het bloggen voel ik als ik uren heb zitten puzzelen op de juiste inhoud en woorden, en er dan ‘opeens’ een blogbericht staat waar ik tevreden over ben.
• Blogstatistieken zijn voor mij een graadmeter of ik nog op de goede weg zit.
• Als blogger vrees ik de dag dat ik er misschien écht geen tijd meer voor heb.
• Het grootste misverstand over bloggen is, dat alle blogs over één kam te scheren zijn (bijvoorbeeld pubermeisjes die de hele dag praten over hun nieuwste make-up-aankopen).
• Ik stop met bloggen als het vooral een ‘moeten’ wordt.
• Reacties van lezers zijn voor mij een leuke opsteker en handige feedback. Ik ben blij dat ik er steeds meer krijg.

 

11. Wat is jouw persoonlijke “gouden blogtip”?

 

Mogen het er ook drie zijn? 😉

 

1. Kies een onderwerp waar je niet over uitgelezen of -gesproken raakt. Dan blijft het leuk om erover te schrijven en heb je op z’n minst een interessante database voor jezelf aangelegd.
2. Vraag iemand om met je mee te lezen. Zo ben ik super blij dat mijn opa van 85 (!) al mijn teksten kritisch bekijkt, voordat ik op de ‘publiceerknop’ klik. En natuurlijk ook met de feedback van mijn man.
3. Tel je zegeningen. Ook al kun je er je beroep (nog) niet van maken, hoe cool is het niet dat je elke dag mensen blij maakt met je tips.

 

Heb jij ook een vraag over Passievoorpsychologie.nl? Of een tip om dit blog nóg leuker, beter of mooier te maken? Grijp dan nu je kans! 😉

 

Ben je zelf ook blogger? Kijk dan zeker nog even op Blogtrommel.com, voor tips & inspiratie om nóg beter te bloggen!