Waarom Je Loslaten Moeilijk Vindt (+ Simpele Tip!)

Ben jij wel eens blijven hangen in een baan die je weinig voldoening meer gaf? Of in een relatie die je meer verdriet dan lol opleverde? Of in een saaie studie? Welkom bij de club! Iedereen heeft dit soort ervaringen. Van verliezen, waaronder het loslaten van (belangrijke) vertrouwde situaties, houdt namelijk niemand. Studentencoach Marloes van der Hoeven, die blogt op marloesvanderhoeven.nl, legt uit waarom we massaal lijden aan ‘verliesaversie‘. En hoe je die – met één simpele tip – juist in je voordeel benut!

 

[GASTBLOG]

 

Als je weekend altijd 5 dagen te kort is

 

We kennen allemaal mensen in onze omgeving (of misschien ben je het zelf!) voor wie het weekend vijf dagen te kort is. Mensen die op zondag balen dat het morgen alweer maandag is, omdat ze dan weer naar hun werk moeten. Mensen die bepaald niet van hun hobby hun werk hebben gemaakt, maar die werk zien als een noodzakelijk kwaad om te voorzien in hun levensonderhoud. En om in de tijd dat ze niet werken genoeg geld te hebben om wél leuke dingen te kunnen doen.

Wanneer je met hen in gesprek gaat, zullen ze zeggen dat ze best graag iets anders zouden willen doen, maar simpelweg geen flauw benul hebben wát dan. Ze weten hoogstens dat ze meer in contact met mensen willen zijn en graag andere mensen zouden willen helpen, maar daar houdt het vaak op. Met als gevolg dat er niet zoveel gebeurt en ze blijven zitten waar ze zitten.

 

Soms een beetje geluk

 

Ook ik heb in het verleden baantjes gehad waar ik op z’n minst niet blij van werd en waar ik het wereldrecord van negen tot vijf naar de klok kijken verbeterde. En ook ik vond het altijd moeilijk om te bedenken wat ik echt zou willen doen. Ik wist best wat ik leuk vind en waar mijn interesses liggen, maar ik was niet in staat om dit te koppelen aan een mogelijke carrière.

Ik had gewoon een beetje geluk dat ik door een vriend gebeld werd met de vraag of ik het leuk zou vinden om op de Hogeschool Rotterdam te komen werken. Ik zou een aantal lessen gaan geven en studenten gaan coachen. Werken met studenten en coachen leek mij leuk. En zo rolde ik in een baan waar ik dagelijks met plezier naartoe ga, en doe ik werk waar ik veel voldoening uit haal. Maar dat is nogmaals deels geluk!

 

We willen niet loslaten

 

Want uiteindelijk ben ik niet anders dan anderen, ik houd niet van het loslaten van (belangrijke) vertrouwde situaties, liefst houd ik alles zoveel mogelijk bij het oude. En de grote vraag is natuurlijk: waarom? Waarom zo lang blijven hangen in een situatie waarin we ons niet gelukkig voelen? En dan bedoel ik niet alleen die saaie baan, maar ook een studie volgen die totaal niet aansluit op je interesses en talenten, of in een relatie blijven die verre van ideaal is. Uiteindelijk blijven we met zijn allen liever in die slechte maar vertrouwde situatie dan dat we kiezen voor een nieuwe, met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid betere situatie, die we niet kennen. Raar toch?

 

Verliesaversie

 

Raar, maar wel te verklaren. Dit heeft namelijk alles te maken met wat in de psychologie verliesaversie genoemd wordt. We houden er niet van iets te verliezen. Sterker nog, we haten verliezen. We vinden verliezen veel erger dan dat we iets winnen fijn vinden.

De verliesaversie-theorie van Daniel Kahneman (de auteur van ‘Ons feilbare denken‘, een aanrader!) en Amos Tversky, twee Israelisch-Amerikaanse psychologen, wordt vooral gebruikt in economische context. Wanneer mensen beleggen (of in het casino aan de roulettetafel staan), vinden ze 1000 euro verliezen vele malen erger dan dat ze 1000 euro winnen fijn vinden. Minimaal twee keer zo erg zelfs. En ken je dat, dat je op een boekingssite zoekt naar een hotel in Barcelona, en bij jouw favoriete hotel ziet staan: ‘nog 1 kamer beschikbaar’? Als je nu niet boekt, is de kamer weg en verlies je, denk je. Dus wat doe je: snel boeken die kamer!

 

Blijven is verliezen

 

Wij mensen zijn ingesteld op het minimaliseren van onze verliezen en veel van onze beslissingen worden hierdoor beïnvloed. Want bij elke beslissing die we moeten nemen, zullen we geneigd zijn om vooral potentiële verliezen te minimaliseren of vermijden. Dat was waarschijnlijk ooit, in de oertijd, een nuttig overlevingsmechanisme, maar dat is het tegenwoordig allang niet meer. Denk even terug aan die saaie baan, die studie die niet bij je past of die relatie waarvan je zelf ook wel weet dat het nooit leuker gaat worden. Waarom zou je koste wat kost niet willen verliezen wat niet goed is, om potentieel iets te winnen dat veel beter is?

 

Nu ben ik geen expert in alles, maar ik weet inmiddels wel dat als je de hele dag op de klok zit te kijken of het al vijf uur is, en je het hele weekend baalt dat het alweer bijna maandag is, het tijd is om even verder te kijken. Als iets structureel niet goed voelt, je niet gelukkig wordt van de dingen die je doet en de mensen met wie je tijd doorbrengt, dan is het tijd voor verandering. Al ben je de meest ongevoelige baksteen van het westelijk halfrond, dat gevoel klopt altijd.

 

Simpele tip!

 

Nu zullen we onze neiging om verlies te willen vermijden niet zo snel kunnen veranderen. Maar wat wél kan, is verlies opnieuw definiëren. Dus laten we het eens omdraaien en stellen dat in een rotsituatie blijven betekent dat je een potentieel betere situatie dreigt te verliezen. Elke dag weer. Blijven hangen in je huidige baan die je niet gelukkig maakt, betekent dus een leukere, meer bevredigende baan ergens anders verliezen. Blijven bij een partner die je niet gelukkig maakt, betekent een potentieel leukere, lievere, betere partner die ergens rondloopt, verliezen. Tijd om actie te ondernemen dus!

 

Ik ben benieuwd wat jij gaat loslaten na het lezen van dit gastblog van Marloes van der Hoeven over verliesaversie!